MIĘDZYNARODOWY PLAN DZIAŁANIA W KWESTII STARZENIA SIĘ SPOŁECZEŃSTW

Międzynarodowy Plan Działania w Kwestii Starzenia Się Społeczeństw , przyjęty przez Światowe Zgromadzenie na Temat Starzenia Się Społeczeństw w Wiedniu 1982 roku jest pierwszym międzynarodowym dokumentem określającym kierunki działania w przygotowywaniu programów dotyczących kwestii starzenia się społeczeństwludności. Podkreślając wielowymiarowy proces starzenia się społeczeństw, ma za zadanie pomóc rządom i społeczeństwom w skutecznym reagowaniu na zjawisko starzenia się społeczeństwpopulacji. Podejmuje kwestie dotyczące starzenia się społeczeństwjednostek oraz problemy związane ze starzeniem się całych populacji.

Plan zawiera 62 zalecenia dotyczące działań w sferze badań naukowych, szkoleń oraz takich obszarów jak: zdrowie i żywienie, ochrona konsumentów w podeszłym wieku, mieszkalnictwo i środowisko, rodzina, opieka społeczna, zabezpieczenie dochodów i zatrudnienie oraz edukacja.

Plan koncentruje się na następujących priorytetach:

• podstawowym celem rozwoju jest ciągła poprawa poziomu życia całej ludności na bazie pełnego uczestnictwa w procesie rozwoju i sprawiedliwego podziału korzyści z niego płynących;
• proces wzrostu rozwoju musi zawsze promować ludzką godność. Każda jednostka, powinna brać aktywny udział w społeczeństwie w zależności od swoich możliwości;
• zmiany w strukturze wiekowej populacji wpływają w znaczącym stopniu na wzrost gospodarczy, rynek pracy, rodzaj konsumpcji, popyt na dobra i usługi;
• osoby starsze powinny być brane pod uwagę jako wartościowe narodowe "bogactwo", wnoszące cenny wkład w życie społeczne;
• integracja społeczeństwa pod względem wieku powinna pozostać celem rozwoju społeczno- ekonomicznego.

Podsumowanie dokonań Międzynarodowego Planu w Kwestii Starzenia Się Społeczeństw zawarte zostało w raporcie Sekretarza Generalnego "W Przededniu Drugiego Światowego Zgromadzenia na Temat Starości". Kofi Annan stwierdza w nim, że od czasu Światowego Zgromadzenia na Temat Starzenia się Społeczeństw został osiągnięty duży postęp w tej dziedzinie. Kraje włączyły kwestie dotyczące starzenia się społeczeństwdo swoich programów i polityk. Postęp w implementacji Międzynarodowego Planu w Kwestii Starzenia Się Społeczeństw był jednak zróżnicowany, a w krajach rozwijających się oraz tych w okrasie transformacji, często niewystarczający.

Pewne osiągnięcia odnotowano w zakresie opieki zdrowotnej, mieszkalnictwa, zabezpieczenia dochodów i podwyższenia mobilności ludzi starszych. Coraz częściej docenia się również wkład jaki osoby starsze wnoszą do społeczeństwa.

W trakcie Międzynarodowego Roku Seniorów w 1999 roku państwa wymieniały się swoimi doświadczeniami, zwłaszcza tymi, które zostały zawarte w krajowych systemach prawnych.

Raport Sekretarza Generalnego zwraca uwagę na problemy związane z wdrażaniem Międzynarodowego Planu. Są to przede wszystkim: niewystarczające poparcie rządów, szczególnie w krajach rozwijających się oraz ekonomiczno-społeczne problemy które nadwyrężyły ich zdolność do zapewnienia pełniejszej pomocy osobom starszym. Problemem pozostaje zatrudnienie, opieka społeczna, mieszkalnictwo i zabezpieczenie dochodów.

Powrót