Organizacja Narodów Zjednoczonych stara się dotrzeć do wszystkich ludzi na całym świecie. Ważną rolę w promowaniu działalności Organizacji odgrywają Centra i Ośrodki Informacji ONZ (United Nations Information Centers – UNICs), których pracownicy posługują się nie tylko sześcioma oficjalnymi językami ONZ (angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim), ale także potrafią komunikować się w miejscowych językach. Obecnie na świecie istnieją 63 takie ośrodki, które mieszczą się w stolicach państw w Afryce, Azji i na Pacyfiku, Ameryce Północnej i Południowej, na Bliskim Wschodzie oraz w Europe i Wspólnocie Niepodległych Państw. Centra Informacji ONZ współpracują z mediami, szkołami i uczelniami, organizacjami społeczeństwa obywatelskiego, przedstawicielami biznesu i rządu. Ze swoim przekazem docierają do obywateli w krajach rozwiniętych i rozwijających się, zarówno do osób wykształconych, jak i niepiśmiennych.
Dzięki znajomości języków, które używają lokalne społeczności, hasło „ONZ jest dla Ciebie” nabiera realnego znaczenia dla mieszkańców zarówno miast i terenów wiejskich, jak i dla ludzi żyjących w odległych zakątkach świata. Ludzie mają dostęp do informacji, którą rozumieją ponieważ jest ona przekazywana w ich własnym języku, a sami pracowni UNICów są często postrzegani jako ‘twarz i głos’ Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Centra i Ośrodki Informacji ONZ komunikują się ze społecznościami w różny sposób: tłumaczą dokumenty ONZ na miejscowe języki, udzielają wywiadów dla środków masowego przekazu, biorą udział w konferencjach i spotkaniach z młodzieżą, organizują wydarzenia, odpowiadają na listy i pytania, przybliżając w ten sposób tematykę podejmowaną przez ONZ.
Pracownicy Centrów posługują się licznymi językami - znają m.in. azerski, bangla, białoruski, gruziński, hindi, japoński, shona, swahili, syngaleski, tamilski, ukraiński, urdu, uzbecki i zulu. Opracowują materiały promocyjne i informacyjne w 43 lokalnych językach, prowadzą strony internetowe w 31 językach, a także, idąc z duchem czasu, coraz częściej korzystają z mediów społecznościowych. W 32 krajach Centra Informacji ONZ posiadają konta na portalu Facebook (z czego 17 jest prowadzonych w innych językach niż angielski), 23 konta w serwisie Twitter oraz 13 na YouTube. Ponadto, 35 Centrów Informacji ONZ wydaje biuletyny nie tylko w językach oficjalnych ONZ, ale także w 15 innych językach.
Centra są podstawowym źródłem informacji na temat systemu Narodów Zjednoczonych, najważniejszych działaniach, celach, priorytetach i wartościach głoszonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Artykuł Sekretarza Generalnego ONZ pt. „Globalny ruch na rzecz zmiany” dotyczący konferencji Rio+20, został przetłumaczony na 22 języki: afrikaans, angielski, arabski, czeski, duński, francuski, grecki, hiszpański, holenderski, indonezyjski, islandzki, niemiecki, norweski, perski, polski, portugalski, rosyjski, słowacki, słoweński, tajski, turecki i węgierski.
Również Powszechna Deklaracja Praw Człowieka doczekała się licznych tłumaczeń, m.in. dostarczonych przez Centra Informacji ONZ. Prawa człowieka należą do kluczowej dziedziny działalności ONZ i Organizacja podejmuje wszelkie wysiłki na rzecz ich chronienia i promowania. Jednakże starania te nie będą wiele warte, jeśli ludzie nie poznają swoich praw. Skoro prawa człowieka mają być powszechne, to informacja na ich temat musi być udostępniona w językach, którymi ludzie posługują się na co dzień. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka została wpisana do Księgi Guinnessa jako najczęściej tłumaczony dokument na świecie. W sumie została przetłumaczona na 360 języków, w tym na tak rzadki język jak pipil, którym mówi około 50 Indian w Salwadorze i Hondurasie, kirundi używanym w Rwandzie, Burundi, Tanzanii i Ugandzie , czy też na język yao w Malezji.
Deklaracja ONZ o Prawach Ludności Rdzennej została uchwalona w 2007 roku i od tego czasu w samym Meksyku przetłumaczono ją na 11 najpopularniejszych języków używanych przez rdzenną ludność tego kraju. Natomiast Ośrodek Informacji ONZ w Warszawie przyczynił się do przetłumaczenia Deklaracji na język polski i karaimski.
Podjęcie próby porozumienia się w językach miejscowych spotyka się z uznaniem i jest przedsięwzięciem powszechnie docenianym przez obywateli danego kraju. W Turcji, na przykład, z uwagi na uwarunkowania historyczne, nieznajomość miejscowego języka stanowi poważną przeszkodę w komunikacji z lokalną ludnością i przekazania jej jakiejkolwiek informacji, która mogłaby polepszyć życie ludzi. Komunikowanie się w języku tureckim jest najskuteczniejszym sposobem na przyciągnięcie uwagi mieszkańców tego państwa i umożliwia dotarcie do dużej liczby osób.
_______________________________________________________________
Zobacz:
United Nations Information Centres
http://unic.un.org/
"Globalny ruch na rzecz zmiany” - artykuł Sekretarza Generalnego ONZ
www.unic.un.org.pl/aktualnosci.php?wid=23&news=2297
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka
www.unic.un.org.pl/dokumenty/deklaracja.php
Deklaracja ONZ o Prawach Ludności Rdzennej
www.unic.un.org.pl/dokumenty/Polis001.pdf
Declaration on the Rights of Indigenous Peoples (w różnych wersjach językowych)
http://social.un.org/index/IndigenousPeoples/DeclarationontheRightsofIndigenousPeoples.aspx
Deklaracja ONZ o Prawach Ludności Rdzennej (w języku karaimskim)
www.un.org/esa/socdev/unpfii/documents/DRIPS_Karaim.pdf