« strona główna UNIC « światowe kryzysy « Haiti

Haiti w 2009 r.

Trzęsienie ziemi jakie nastąpiło 12 stycznia 2009 roku spowodowało klęskę w kraju, który od dawna pogrążony był w głębokim kryzysie humanitarnym. Kataklizm nastąpił po serii niszczycielskich huraganów w 2008 roku, które dotknęły 800 tys. ludzi i zniszczyły 70% sektora rolniczego.

W 2009 roku, u 55% mieszkańców Haiti dzienna stawka żywieniowa wynosiła mniej niż 1.25 USD. Roczny dochód na jednego mieszkańca wynosił 660 USD, a bezrobocie sięgało niemal 80%. Zgodnie ze wskaźnikiem rozwoju społecznego, opracowanym przez Program NZ ds. Rozwoju (UNDP) w 2009 roku, Haiti znalazło się na 149 miejscu wśród 182 państw. Jest to najniższy wskaźnik w obu Amerykach.

Edukacja

  • 55% dzieci nie uczęszczało do szkoły
  • 38% społeczeństwa powyżej 15 roku życia nie potrafiło pisać ani czytać

Dzieci

  • blisko 173 tys. dzieci było regularnie wykorzystywanych do pracy w gospodarstwach domowych
  • 500 tys. zostało pozbawionych domu rodzinnego
  • co roku blisko 2 tys. dzieci padało ofiarą handlu żywym towarem, trafiając do Republiki Dominikany i innych krajów

Infrastruktura, rolnictwo i środowisko naturalne

  • 60% ludności żyło na terenach rolniczych
  • 58% populacji nie miało dostępu do czystej wody
  • zaledwie12,5% populacji miało dostęp do elektryczności. W stolicy kraju wskaźnik ten wyniósł 45%
  • istniało jedynie 3,4 tys. kilometrów dróg, z czego tylko 800 km była wybrukowana
  • wycinka drzew w kraju zredukowała tereny zalesione do 2%

Zdrowie i dostęp do żywności

  • średnia długość życia wynosiła 61 lat
  • istnieje prawdopodobieństwo, że 18,5% mieszkańców Haiti nie dożyje 40 roku życia
  • 40% gospodarstw domowych nie posiadało dostępu do wystarczającej ilości żywności
  • w latach 2008 - 2009, 4,5% ludności cierpiało na ostre niedożywienie - w tym 16 tys. dzieci (58% dzieci) i ponad 1,5 tys. niemowląt poniżej 6 miesiąca życia
  • 44% poważnie chorych i rannych osób nie miało dostępu do opieki medycznej
  • prawie 60% dzieci i 46% kobiet cierpiało na anemię

Pół roku po kataklizmie

  • 4,3 mln osób otrzymało żywność
  • 1,1 mln osobom zapewniono codzienny dostęp do wody pitnej
  • ponad 1,5 mln ludziom udzielono doraźnego schronienia
  • 2,1 mln osób zaopatrzono w artykuły nieżywnościowe (NFI), w tym w zestawy higieniczne
  • zainstalowano 11 tys. prowizorycznych toalet
  • 90 % osób poszkodowanych w Port-au-Prince zapewniono dostęp do ośrodków zdrowia
  • ponad 200 tys. osób znalazło zatrudnienie w ramach projektu "Pieniądze za Pracę" (Cash for Work)

Działania grup zadaniowych

Rolnictwo

  • pomoc dotarła do 74% gospodarstw rolnych na terenach dotkniętych kataklizmem
  • poszkodowanym dostarczono nasiona, sadzonki, nawozy i narzędzia do pracy

Zarządzanie obozami

  • ponad 540 tys. osób pozbawionych dachu nad głową zostało zarejestrowanych
  • 60% poszkodowanych otrzymało pomoc
  • w 130 rejonach mogą wystąpić huragany, powodzie, osuwanie się ziemi
  • ponad 7 tys. osób przebywających na obszarach zagrażających życiu zostało przeniesionych do bezpiecznych miejsc

Ochrona dzieci

  • zarejestrowano ponad 1,6 tys. dzieci, które zostały pozbawione opieki. Część z nich odnalazła swoje rodziny, lub trafiła do rodzin zastępczych
  • 75 tys. dzieci i ludzi młodych korzystało z pomocy w jednym z 200 "miejsc przyjaznych dziecku"
  • monitorowano granice i lotniska, aby zapobiec nielegalnemu wywozowi dzieci

Przemoc wobec kobiet

  • ponad 50 tys. ulotek informacyjnych zostało rozdanych kobietom i dziewczętom
  • ofiary przemocy na tle seksualnym otrzymały dostęp do podstawowej opieki
  • przeprowadzono szkolenia z zakresu zapobieganiu przemocy wobec kobiet
  • rozdano lampy solarne i zestawy higieniczne

Edukacja

  • 80% szkół, zniszczonych podczas kataklizmu zostało ponownie otwartych
  • dzieci otrzymały podstawowe materiały edukacyjne
  • nauczyciele i pracownicy oświaty zostali przeszkoleni do udzielania wsparcia psychologicznego pokrzywdzonym dzieciom
  • dostarczono namioty szkolne oraz zestawy materiałów dla uczniów i nauczycieli, artykuły rekreacyjne, meble szkolne

Żywność

  • w pierwszych dniach po trzęsieniu ziemi, 4,3 mln rodzin otrzymało pomoc. Żywność dostarczono pacjentom w szpitalach i dzieciom w sierocińcach
  • w ciągu dwóch pierwszych miesięcy ponad 18,7 tys. ton żywności zostało dostarczonych do rodzin w rejonie Port-au-Prince
  • wiele osób skorzystało z programu "Jedzenie za Pracę" (Food for Work)
  • dzieci w wieku szkolnym otrzymały posiłki w szkołach

Zdrowie

  • w ciągu pierwszych 45 dni po trzęsieniu ziemi, do poszkodowanych na skutek kataklizmu wysłano 2,5 tys. jednostek krwi
  • dostarczono paczki z niezbędnymi lekarstwami, antybiotykami, szczepionkami, środkami znieczulającymi i środkami przeciwbólowymi
  • przeprowadzono ponad 4 tys. amputacji kończyn
  • do wszystkich szpitali dostarczono zestawy z materiałami medycznymi
  • 100 mobilnych klinik rozesłano do rejonów najbardziej poszkodowanych
  • przeprowadzono szczepienia przeciwko błonicy, tężcowi, odrze, różyczce; rozdano witaminę A i albendazol. Nadal trwa akcja szczepień, która obejmuje 500 tys. dzieci w wieku do lat 7
  • 90% osób poszkodowanych z terenów Port-au-Prince uzyskało dostęp do opieki medycznej za pośrednictwem mobilnych klinik

Logistyka

  • ponad 70 ciężarówek trzy helikoptery i dwa samoloty transportowały ładunki z pomocą. Z transportu tego korzystało również 12 tys. pracowników humanitarnych z blisko 300 organizacji
  • niemal 100 organizacji humanitarnych przesłało dostawy z pomocą

Dożywianie

  • ponad 500 tys. dzieci i matek otrzymało dodatkową żywność
  • kobietom zapewniono bezpieczne miejsca do opieki nad dziećmi
  • poważnie niedożywione dzieci były leczone w ośrodkach stabilizacyjnych

Schroniska i artykuły pierwszej potrzeby

  • poszkodowanym dostarczono namioty, brezenty i plandeki
  • zbudowano tysiące tymczasowych schronień dla ludności
  • rozdano pakiety narzędzi, zestawy kuchenne i zestawy do higieny osobistej

Woda, systemy sanitarne, higiena (WASH)

  • 1,72 mln ludziom zapewniono dostęp do wody pitnej, prowizorycznych toalet, pomieszczeń do higieny osobistej
  • 1,2 mln osób otrzymuje 5 litrów wody dziennie
  • rozdzielane są zestawy higieniczne, jeden zestaw zaspokaja potrzeby pięcioosobowej rodziny na trzy miesiące

Początkowy etap odbudowy

  • usunięto ponad 250 tys. metrów sześciennych gruzu
  • w zastępstwie zniszczonych budynków rządowych ustawiono budynki z prefabrykatów i namioty ze stanowiskami komputerowymi
  • rządowi Haiti udzielono wsparcia przy zarządzaniu pomocą otrzymaną w ramach zobowiązań donorów, oraz przy monitorowaniu skuteczności działań pomocy międzynarodowej
  • ponad 200 tys. osób znalazło zatrudnionych w ramach projektu "Pieniądze za pracę", w tym 40% kobiet

Logistyka

  • w szczytowym okresie stanu kryzysowego, na jedynym pasie startowym w Port-au-Prince, odbywało się blisko 150 przelotów dziennie
  • ponad 90 organizacji wysłało na Haiti artykuły humanitarne o łącznej masie 9300 ton
  • humanitarny serwis lotniczy ONZ (UN Humanitarian Air Service - UNHAS) przetransportował ponad 12 tys. przedstawicieli 280 organizacji

Telekomunikacja

  • w przeciągu 48 godzin od trzęsienia ziemi, Misja Stabilizacyjna Organizacji Narodów Zjednoczonych MINUSTAH zainstalowała system telekomunikacji, który został udostępniony pracownikom pomocy humanitarnej

Komunikacja: komunikacja ze społecznościami dotkniętymi klęską

  • wśród agend ONZ, organizacji pozarządowych i instytucji krajowych rozpowszechniono informacje dotyczące dystrybucji żywności, szczepień ochronnych, akcji "Pieniądze za pracę" itd.
  • dostarczono 12 tys. odbiorników radiowych na korbkę ofiarowanych przez rząd USA
  • oszacowano potrzeby lokalnych mediów i zapewniono im wsparcie
  • ustanowiono centrum dziennikarskie dla lokalnych mediów

Planowanie i redukcja ryzyka

  • na terenie wyspy zorganizowano dystrybucję 2 mln racji żywnościowych, namiotów dla ponad 3 tys. rodzin i zestawów higienicznych
  • utworzono 4 ośrodki pomocy kryzysowej na wypadek wystąpienia kolejnych klęsk żywiołowych, np. spowodowanych huraganami
  • w obozach utworzono zespoły reagowania kryzysowego do walki z klęskami żywiołowymi



Dokument opracowany przez Ośrodek Informacji ONZ w Warszawie na podstawie materiałów ONZ, lipiec 2010 r.