·  Norwegia nadal światowym liderem rozwoju społecznego
Norway still first
 ·  Nowa fala demokratycznych przemian potrzebna od zaraz
New Wave of Democracy-Building Urgently Needed
 ·  Międzynarodowe instytucje potrzebują zastrzyku demokracji
International Institutions Need Injection of Democracy
 ·  Analiza Realizacji Milenijnych Celów Rozwoju
Human Development Report Examines Country-by-Country Progress on Millennium Development Goals
  Co to jest HDR?   Raport HDR 2001   Czym zajmuje się UNDP?



  Raport o Rozwoju Społecznym 2002
  Ugruntowywanie demokracji w podzielonym świecie
Logo UNDP


Norwegia nadal światowym liderem rozwoju społecznego;
Stany Zjednoczone na szóstym miejscu

Mimo kryzysów finansowych region wschodniej Azji zrobił w latach 90-tych duży krok naprzód, ale sytuacja w Afryce i byłym ZSRR uległa dalszemu pogorszeniu

Manila, 24 lipca 2002 roku - Z opublikowanego dzisiaj Raportu o Rozwoju Społecznym 2002 wynika, że ostatnie dziesięciolecia przyniosły znaczący postęp w sferze rozwoju społecznego w większości regionów świata. Raport zwraca jednak uwagę na niechlubne wyjątki i dramatyczną sytuację w państwach środkowej i wschodniej Europy, byłego ZSRR oraz środkowej i południowej części Afryki. W tych krajach wskaźnik rozwoju społecznego HDI (Human Development Index) ma obecnie niższy poziom niż na początku ich demokratycznej drogi, czyli u progu lat 90-tych. W niektórych przypadkach wskaźnik HDI cofnął się do poziomu sprzed 1975 roku. W ponad 60 krajach z różnych regionów świata dochód narodowy na głowę mieszkańca jest dzisiaj niższy niż przed rokiem 1990, a w 26 państwach dochód na głowę mieszkańca spadł do poziomu sprzed 1980 roku.

Co roku UNDP przygotowuje globalny ranking państw oparty na poziomie wskaźnika HDI, który uwzględnia takie elementy jak spodziewana długość życia, szkolnictwo i  dochód narodowy na głowę mieszkańca. W tym roku ranking objął 173 państwa. Na czele listy znajduję się nadal Norwegia, która nieznacznie wyprzedza Szwecję, Kanadę i Belgię. Na następnym miejscu jest Australia, za którą plasują się Stany Zjednoczone. Różnice pomiędzy kolejnymi miejscami w rankingu są jednak niewielkie. Australia spadła z drugiej lokaty na piątą, mimo że poziom wskaźnika HDI obniżył się w tym kraju w minimalnym stopniu.

Kraje, które zajmują ostatnie miejsca w rankingu również nieznacznie zmieniły swe pozycje. Listę nadal zamyka Sierra Leone, a 24 najniższe lokaty w rankingu okupują państwa regionu środkowej i południowej Afryki.

Od 1990 roku odnotowuje się istotne zmiany:

  • Jeśli chodzi o czołówkę listy, Norwegia przesunęła się od 1990 roku o sześć miejsc w górę, a Szwecja i Australia o dziewięć pozycji. Stany Zjednoczone, Islandia i Francja spadły o cztery lokaty, Japonia o pięć, a Szwajcaria o sześć.
  • Wiele państw wschodniej Azji znacznie poprawiło swoją lokatę w stosunku do 1990 roku, pomimo kryzysów finansowych, jakie dotknęły ten region pod koniec dekady. Największy postęp zrobiły Chiny, które poprawiły swoją pozycję o czternaście lokat. Singapur i Korea Południowa przesunęły się o osiem miejsc w górę, Tajlandia o dziesięć, a Malezja o dwanaście.
  • Aż dziewięć państw z regionu Ameryki Łacińskiej i Morza Karaibskiego poprawiło swoją pozycję o co najmniej pięć lokat w stosunku do 1990 roku. Do tej grupy państw należą, między innymi, Chile, Kostaryka i Panama.
  • W tym samym czasie bolesne skutki transformacji gospodarczej odczuło wiele państw w środkowej i wschodniej Europie i byłym Związku Radzieckim. W stosunku do 1990 roku pozycja Rosji i Ukrainy na liście pogorszyła się o 20 miejsc, a Mołdawii i Tadżykistanu o ponad 30 miejsc. Tylko Chorwacja, Węgry i Polska odnotowały odwrotny trend i poprawiły swoją lokatę o, odpowiednio, pięć i osiem miejsc.

"Powyższe dane świadczą o dwóch sprawach. Po pierwsze, istnieją tragiczne w skutkach przypadki cofania się w rozwoju społecznym. Po drugie, szybki rozwój społeczny jest możliwy", stwierdził Mark Malloch Brown, administrator UNDP, agendy, która zleciła przygotowanie Raportu. "Przed niespełna dwoma laty, podczas historycznego Milenijnego Szczytu Narodów Zjednoczonych, przedstawiciele 189 krajów przyjęli 8 Milenijnych Celów Rozwoju. Te cele wytyczają kurs, jaki powinny obrać wszystkie państwa. Osiągnięcie tych celów wymaga jednak tego, aby kraje ubogie zdwoiły swoje wysiłki w sferze realizacji społecznych, ekonomicznych i politycznych reform, a kraje bogate podjęły wiążące zobowiązania w zakresie ułatwień handlowych, zwiększenia pomocy oraz innych środków"

Spadek dochodu narodowego na głowę mieszkańca

Dochód niższy niż w:

w 1975 roku w latach 1976-80 w latach 1981-85 w latach 1986-90
Jamajka
Madagaskar
Angola
Arabia Saudyjska
Boliwia
Czad
Gabon
Ghana
Gwatemala
Haiti
Honduras
Iran
Kuwejt
Mali
Mauretania
Namibia
Nikaragua
Niger
Nigeria
Republika Środkowej Afryki
Salwador
Senegal
Togo
Wenezuela
Wybrzeże Kości Słoniowej Zambia
Albania
Algieria
Etiopia
Filipiny
Gambia
Gruzja
Komory
Kongo
Paragwaj
Peru
Republika Płd. Afryki
Ruanda
Sierra Leone
Trynidad i Tobago
Armenia
Azerbejdżan
Białoruś
Bułgaria
Chorwacja
Estonia
Federacja Rosyjska
Jordania
Kamerun
Kazachstan
Kenia
Kirgistan
Litwa
Łotwa
Macedonia
Mołdawia
Mongolia
Rumunia
Tadżykistan
Turkmenia
Ukraina
Uzbekistan
Wyspy Bahama

    HDR 2002 - Complete Version          Ośrodek Informacji ONZ w Warszawie