Międzynarodowy Dzień Kobiet 2009
Przesłanie Navanethem Pillay
Wysokiego Komisarza NZ ds. Praw Człowieka.

Mam co świętować w Międzynarodowym Dniu Kobiet. Obserwuję niewyobrażalne zmiany w moim kraju i na całym świecie. Widziałam siłę zwykłych ludzi, którzy przeciwstawili się niesprawiedliwości i którzy zatriumfowali nad przeciwnościami losu. Jako kobieta o ciemnej karnacji skóry wychowana w biedzie, doświadczyłam dyskryminacji na tle płci, rasy i klasy społecznej. Dziś darzę szacunkiem siłę kobiet, siłę do przezwyciężania przeszkód wynikających z wielości form dyskryminacji.

Jako młoda studentka prawa żyjąca w rzeczywistości apartheidu, zostałam ostrzeżona żebym nie oczekiwała zrealizowania moich poleceń przez białe sekretarki. Miałam szczęście, kiedy skończyłam studia podjęłam pracę u ciemnoskórego prawnika. Wymógł on na mnie obietnicę, że nie zajdę w ciążę. Jako Wysoki Komisarz NZ ds. Praw Człowieka, moim obowiązkiem jest ochrona i promocja praw człowieka, w tym praw kobiet, dla dobra wszystkich kobiet. Jestem zaniepokojona, że światowy kryzys ekonomiczny, z którym mamy do czynienia, będzie miał nieproporcjonalny wpływ na kobiety. Kobiety stanowią większość ludzi biednych i są pozbawiane prawa do głosowania. Kobiety są także pozbawiane ekonomicznych i społecznych praw, jak również praw cywilnych i politycznych. Uznanie tych wszystkich praw, którym kobietom są należne, stanowi podstawę do równego traktowania kobiet i mężczyzn.

Kobiety wciąż nie dostają takiego samego wynagrodzenia za wykonaną pracę jak mężczyźni, kobiety nie korzystają z ochrony prawnej jaka jest oferowana innym w miejscach pracy. Osoby pracujące jako pomoc domowa, szczególnie migranci, często są poza zasięgiem prawa pracy. W wielu krajach ograniczenia prawne dotyczą finansowej niezależności kobiet, dyskryminując je w kwestii zatrudnienia, własności i dziedziczenia. Ponadto, polityka ekonomiczna zwykle dyskryminuje kobiety, pogłębia przepaść między bogatymi i biednymi, pozbawiając kobiety trwałych środków utrzymania.

Przemoc wobec kobiet pogłębia ich bezbronność. ONZ uważa to zjawisko za "pandemię". Jako adwokat zajmujący się sprawami przemocy domowej, widziałam osobiście jak przemoc oddziałowywuje na kobiety, dzieci i rodziny rozbite przez przestępstwa, które są zbyt często bezkarnie ukrywane. Jako sędzia Międzynarodowego Trybunału Karnego dla Rwandy, słyszałam jak kobiety zeznają na temat okrucieństw związanych z przemocą seksualną oraz widziałam jak przemoc jest stosowana do niszczenia rodzin i wspólnot.

Pomimo olbrzymiej przemocy i dyskryminacji wobec kobiet, dziś świętuję. Darzę szacunkiem siłę kobiet, których ducha nie można złamać, które przetrwały i polepszają swój byt. Szanują wizję równości kobiet i mężczyzn, równości chronionej przez międzynarodowe prawa człowieka. Respektuję zbiorowy wysiłek, by wprowadzić tę wizję w życie, dla dobra wszystkich kobiet i mężczyzn na całym świecie. Cenię również mężczyzn, którzy rozumieją, że równość płci jest korzystna zarówno dla mężczyzn jak i kobiet. Coraz więcej mężczyzn działa, by skończyć z przemocą i dyskryminacją kobiet. Temat tegorocznego Międzynarodowego Dnia Kobiet "Kobiety i mężczyźni: zjednoczeni w zakończeniu przemocy wobec kobiet" to nie tylko wskazanie na problem, ale również wezwanie do działania i wsparcia globalnej kampanii rozpoczętej przez Sekretarza Generalnego ONZ.

Są punkty odniesienia oznaczające postęp - kobiety w parlamencie, kobiety jako głowa państwa, kobiety na czele Sądu Najwyższego i kobiety w ONZ. W rezultacie tego postępu widzę dziewczęta dorastające na całym świecie z innym poczuciem własnej wartości, niżeli doświadczyłam tego ja i inne kobiety mojego pokolenia. Młode kobiety mają siłę - sprzeciwiają się krzywdzącym praktykom jak wczesne małżeństwo, okaleczanie żeńskich genitaliów i molestowanie seksualne. One chcą iść do szkoły i zdobyć wykształcenie. One chcą zmienić świat, w którym żyją. Wiem, że im się to uda. W Międzynarodowym Dniu Kobiet oddaję cześć tym kobietom. One są naszą przyszłością.