« strona główna « światowe kryzysy « DR Konga

Tło konfliktu

Kongo

Demokratyczna Republika Konga, znana wcześniej jako Kongo Belgijskie, uzyskała niepodległość w 1960 roku. Pięć lat później, w wyniku zamachu stanu władzę przejął Mobutu Sese Seko, który mianował się prezydentem i wprowadził system jednopartyjny, rozpoczynając tym samym trzydziestoletni okres rządów autorytarnych. W 1971 roku prezydent Mobutu Sese Seko zmienił nazwę kraju na Zair.

W 1997 roku na wschodzie kraju powstała militarno-polityczna opozycja o nazwie Sojusz Sił Demokratycznych na rzecz Wyzwolenia Konga (Alliance of the Democratic Forces for the Liberation of Congo - AFDL). Na czele opozycji stanął Laurent Kabila, a wsparły ją rządy Rwandy i Ugandy. Opozycjoniści wypowiedzieli wojnę prezydentowi Mobutu Sese Seko. 28 maja 1997 roku, na skutek zajęcia przez rebeliantów stolicy kraju prezydent został obalony i zmuszony do ucieczki. Nowym prezydentem mianował się Laurent Kabila, który zmienił nazwę państwa na Demokratyczną Republikę Konga.

Kongo

W sierpniu 1998, prezydent Kabila dążył do ograniczenia wpływów Rwandy i Ugandy w Kongu. W niedługim czasie prezydent został oskarżony o stronniczość plemienną przez uzbrojoną grupę rebeliantów o nazwie Kongijski Ruch na rzecz Demokracji (Congolese Rally for Democracy - RCD). W konflikcie z prezydentem Kabillą RCD, złożone z uchodźców z plemienia Tutsi i zdemobilizowanych żołnierzy kongijskich, było wspierane przez rządy Rwandy i Ugandy. W tym samym czasie prezydent Kabila korzystał ze wsparcia wojskowego Angoli, Namibii i Zimbabwe.

Dwa lata po objęciu władzy przez Laurenta Kabilę blisko połowa kraju znalazła się pod kontrolą Rwandy i Ugandy. Szacuje się, że od 1998 roku prawie 3,5 miliona ludzi poniosło śmierć w wyniku działań wojennych, chorób i biedy. Około 3,4 miliona ludzi zostało zmuszonych do opuszczenia swoich domów, a setki tysięcy uciekło poza granice kraju.

Kongo

W 1999 roku walczące strony podpisały porozumienie rozjemcze w Lusace, stolicy Zambii. Jednym z głównych warunków było wycofanie wojsk pięciu państw z terytorium Konga. Chcąc zagwarantować przestrzeganie założeń porozumienia Rada Bezpieczeństwa NZ w listopadzie 1999 roku powołała do życia Misję ONZ w Demokratycznej Republice Konga.

W styczniu 2001 roku prezydent Kabila został zamordowany, a władzę w państwie przejął jego syn Joseph Kabila. Porozumienie pokojowe z Lusaki jest finalizowane przez "Globalne i Wszystko Obejmujące Porozumienie" (Global and All Inclusive Agreement) podpisane w Sun City w Republice Południowej Afryki.

Kongo

25 maja 2006 r. Intensyfikacja działań armii kongijskiej
w celu rozbrojenia rebeliantów w Ituri.


Dokument opracowany przez Ośrodek Informacji ONZ w Warszawie, sierpień 2006 r.