World Conference
against Racism,
Racial, Discrimination,
Xenophobia and
Related Intolerance

ŚWIATOWA KONFERENCJA PRZECIWKO
RASIZMOWI
DYSKRYMINACJI RASOWEJ, KSENOFOBII
I POCHODNYM FORMOM NIETOLERANCJI

DURBAN, REPUBLIKA POŁUDNIOWEJ AFRYKI
31 SIERPNIA - 7 WRZEśNIA 2001 ROKU
 

Wstecz

Durban, Republika Południowej Afryki,
31 sierpnia - 7 września 2001 roku

TOLERANCJA I RÓŻNORODNOŚĆ: WIZJA DLA XXI WIEKU

Na początku nowego stulecia, każde społeczeństwo powinno, naszym zdaniem, zadać sobie kilka pytań. Czy jest ostatecznie otwarte dla wszystkich obywateli? Czy jest wolne od dyskryminacji? Czy normy postępowania, jakich przestrzega, opierają się na zasadach zawartych w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka?Rasizm, dyskryminacja rasowa, ksenofobia i wszystkie wynikające z takich postaw formy nietolerancji nie przeszły do historii. Dostrzegamy ich obecność w nowym stuleciu i mamy świadomość, że ta obecność ma swoje korzenie w strachu: strachu przed innością, strachu przed obcymi, strachu przed utratą osobistego bezpieczeństwa. I chociaż wiemy, że ludzie nigdy nie pozbędą się strachu, twierdzimy, że można wykorzenić jego skutki.Wszyscy stanowimy jedną ludzką rodzinę, co stało się zupełnie oczywiste po stworzeniu pierwszej mapy ludzkiego genomu. To niebywałe osiągnięcie nie tylko potwierdza nasze wspólne, ludzkie korzenie, ale także zapowiada przemiany w naukowej teorii i praktyce oraz wizjach rozwoju gatunku ludzkiego. Jest także bodźcem do realizacji pełnego potencjału ludzkiej duchowości - wskrzeszenia jej intelektualnych, twórczych i moralnych zalet, wspieranych przez równouprawnienie kobiet i mężczyzn. Być może dzięki temu dwudziesty pierwszy wiek będzie czasem autentycznego spełnienia i pokoju.Postarajmy się nigdy nie zapominać o tej wielkiej szansie. Nie zgadzając się na to, aby różnorodność ras i kultur była czynnikiem ograniczającym ludzkie kontakty i rozwój ludzkości, musimy zmienić optykę i dostrzec w różnorodności szansę na wzajemne wzbogacanie się. Musimy też zdać sobie sprawę z tego, że wzajemne przenikanie się różnych kulturowych i intelektualnych tradycji stwarza najlepsze perspektywy dla przetrwania ludzkiej duchowości. Zbyt długo różnorodność była postrzegana nie jako dar, ale jako zagrożenie i zbyt często znajdowało ono wyraz w rasowej pogardzie i konfliktach, wykluczaniu, dyskryminacji i nietolerancji.Przygotowania do światowej Konferencji Narodów Zjednoczonych przeciwko Rasizmowi, Dyskryminacji Rasowej, Ksenofobii i Pokrewnym Formom Nietolerancji, jaka odbędzie się w Republice Południowej Afryki we wrześniu 2001 roku, są okazją do zastanowienia nad tym, w jakim stopniu udało się zrealizować dążenia trzech Dekad Walki z Rasizmem. Okropności spowodowane przez rasizm - od niewolnictwa przez holocaust i apartheid po czystki etniczne - zadały głębokie rany ofiarom i pogrążyły moralnie sprawców. Rasistowskie koszmary- w różnych formach - nadal nam towarzyszą. Musimy się z nimi zmierzyć poprzez kompleksowe działania.światowa Konferencja powinna przyjąć deklarację i plan działania, określające normy, struktury i środki zaradcze, które zapewnią pełne uznanie godności i równości wszystkich ludzi i pełne poszanowanie praw człowieka.Zobowiązujemy się do tego, że w bieżącym roku będziemy dążyć do zmiany naszego sposobu myślenia i odczuwania. Pragniemy, aby w życiu każdego mężczyzny, kobiety i dziecka wykorzystanie indywidualnych zdolności i wykonywanie osobistych praw znajdowało potwierdzenie w rosnącej solidarności, opartej na przynależności do wspólnej ludzkiej rodziny.

Podpisy pod Deklaracją, zainicjowaną przez panią Mary Robinson, Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do spraw Praw Człowieka i Sekretarza Generalnego światowej Konferencji przeciwko Rasizmowi, złożyli przywódcy 75 państw.

Patronem Deklaracji jest Nelson Mandela.

podpisy

Algieria, Andora, Argentyna, Australia, Austria, Azerbejdżan, Bangladesz, Barbados, Białoruś, Belgia, Brazylia, Burundi, Kambodża, Kanada, Chile, Kolumbia, Kongo, Kostaryka, Chorwacja, Cypr, Czechy, Demokratyczna Republika Kongo, Dania, Dominikana, Ekwador, Erytrea, Estonia, Etiopia, Komisja Europejska, Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Węgry, Islandia, Iran, Irlandia, Izrael, Włochy, Kirgistan, Łotwa, Liechtenstein, Litwa, Luksemburg, Macedonia, Malezja, Malta, Meksyk, Mongolia, Nauru, Nepal, Holandia, Nowa Zelandia, Filipiny, Polska, Portugalia, Korea Południowa , Rumunia, San Marino, Senegal, Słowacja, Słowenia, Singapur, Republika Południowej Afryki, Hiszpania, Sri Lanka, Szwecja, Szwajcaria, Tajlandia, Trynidad i Tobago, Turcja, Ukraina, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii, Stany Zjednoczone, Urugwaj, Wenezuela.


 

Dokument opracowany przez Ośrodek Informacji ONZ w Warszawie - wrzesień 2001 r.
Aktualizacja strony - lipiec 2009 r.