Przemoc wobec kobiet i dziewcząt jest globalnym wyzwaniem w zakresie praw człowieka.  Pandemia COVID-19 ukazała, że mamy do czynienia z sytuacją kryzysową, która wymaga pilnych działań na wszystkich szczeblach, we wszystkich przestrzeniach i przez wszystkich ludzi.  Wyłączenie kobiet z udziału w życiu społecznym i gospodarczym w czasach pandemii popycha znacznie więcej kobiet i dziewcząt do ubóstwa, a ryzyko przemocy wobec nich rośnie.
 
W kwietniu tego roku wezwałem społeczność międzynarodową do zakończenia raz na zawsze przemocy ze względu na płeć, która rozpowszechnia się w cieniu pandemii.  Dziś powtarzam i ponownie wznawiam ten apel.
  
Społeczność międzynarodowa musi usłyszeć głos i poznać doświadczenia kobiet i dziewcząt oraz uwzględniać ich potrzeby.  Trzeba wysłuchać zwłaszcza te kobiety, które doznały przemocy oraz te, które borykają się z wieloma formami dyskryminacji.  Musimy również nadać priorytet przywództwu kobiet w poszukiwaniu rozwiązań i angażować mężczyzn w walkę z przemocą.  
 
Działania muszą obejmować przewidywalne i elastyczne finansowanie organizacji zajmujących się prawami kobiet, ponieważ to one jako pierwsze udzielają pomocy w czasie kryzysu.  Bardzo ważne jest, aby ośrodki dla osób doświadczających przemocy pozostały otwarte oraz dysponowały odpowiednimi środkami i mechanizmami ułatwiającymi dostęp do służby zdrowia, instytucji społecznych i wymiaru sprawiedliwości. 
 
Działania te nie powinny koncentrować się jedynie na podejmowaniu interwencji na skutek przemocy wobec kobiety.  Powinny one przede wszystkim zapobiegać przemocy, dążyć do zmiany norm społecznych i nierównowagi sił, a systemy policyjne i sądowe muszą zwiększyć odpowiedzialność sprawców przemocy i położyć kres bezkarności.
 
W tym międzynarodowym dniu podwójmy nasze wysiłki na rzecz wyeliminowania przemocy ze względu na płeć, raz na zawsze.