"Najważniejszym celem, najpoważniejszym zobowiązaniem i największą ambicją Organizacji Narodów Zjednoczonych jest zapobieganie konfliktom zbrojnym",
Kofi Annan
Lata 60te XX wieku charakteryzowały się uzyskaniem niepodległości przez większość państw Afryki. Od tego czasu Afryka jest najczęściej dotykanym tragediami regionem świata. Do najpoważniejszych zaliczamy katastrofy naturalne, głód, epidemię HIV/AIDS, malarię, jak również konflikty zbrojne. Wiele z nich tak jak na przykład konflikt w Sudanie czy Rwandzie ma podłoże etniczne. Występują także konflikty o władze (w Sierra Leone, Liberii czy na Wybrzeżu Kości Słoniowej), spory graniczne (spór o Zachodnią Saharę czy spór między Etiopią a Erytreą). Sytuację w Afryce komplikuje duże zróżnicowanie etniczne i językowe kontynentu, często sztucznie wyznaczone granice między poszczególnymi krajami, dyktatorskie rządy czy walki o podział zasobów naturalnych, takich jak ropa naftowa, diamenty, złoto.
Jak podkreśla Sekretarz Generalny ONZ, dzisiejsza Afryka jest nękana przez mniejszą liczbę poważnych konfliktów zbrojnych niż w 1998 roku, kiedy to Kofi Annan opublikował swój pierwszy raport na temat Afryki. W 1998 roku 14 afrykańskich krajów było ogarniętych wojną, a kolejne 11 cierpiało z powodu niestabilnej sytuacji politycznej. W swoim kolejnym raporcie opublikowanym 16 kwietnia 2004 roku Kofi Annan zaznacza, że tylko 6 krajów nadal ogarniętych jest wojną (wśród nich Burundi, Wybrzeże Kości Słoniowej, Demokratyczna Republika Konga i Sudan), a kolejne kilka odczuwa skutki poważnego kryzysu politycznego.
Według Sekretarza Generalnego ONZ Organizacja Narodów Zjednoczonych i społeczność międzynarodowa obecnie reaguje bardziej skutecznie na wyzwania związane z konfliktami zbrojnymi w Afryce. Również Afryka coraz bardziej angażuje się w łagodzenie konfliktów. Unia Afrykańska, liczne regionalne organizacje i rządy wielu krajów coraz liczniej uczestniczą w misjach pokojowych i szukaniu rozwiązań kryzysów politycznych zanim przerodzą się one w przemoc na większą skalę.
Dokument opracowany przez Ośrodek Informacji ONZ w Warszawie, sierpień 2005 rok.
|