Zgromadzenie Ogólne

Sesje ONZ

Pierwsza sesja Zgromadzenia Ogólnego ONZ odbyła się 10 stycznia 1946 roku w Central Hall w Londynie. Wzięli w niej udział przedstawiciele 51 państw, pierwotnych członków ONZ. Ponad pół wieku później, po tym jak przez świat przetoczyła się fala dekolonizacji, a na arenie międzynarodowej nastąpiły dramatyczne zmiany, wszystkie państwa członkowskie spotykają się w sali Zgromadzenia Ogólnego w siedzibie głównej ONZ w Nowym Jorku. To unikalne forum służy jako narzędzie dialogu i osiągania konsensusu między narodami.

Regularna sesja Zgromadzenia Ogólnego rozpoczyna się we wrześniu każdego roku. Najważniejsza część trwającej przez cały rok sesji odbywa się pomiędzy wrześniem a grudniem. Po tym okresie sesja zostaje zawieszona, lecz może zostać wznowiona, jeżeli wymagają tego okoliczności.

John W. Ashe, stały przedstawiciel Antigui i Barbudy obejmuje funkcję przewodniczącego 68. sesji Zgromadzenia Ogólnego
(14 czerwca 2013 r.)

Każda regularna sesja rozpoczyna się debatą ogólną, w której często biorą udział szefowie rządów i głowy państw. W 2005 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych obchodziła swoją 60 rocznicę powstania. Do głównej siedziby ONZ w Nowym Jorku przyjechało 160 najwyższej rangą przedstawicieli rządów i państw, by debatować nad reformą ONZ oraz omówić przebieg realizacji Milenijnych Celów Rozwoju.

Co roku Zgromadzenie wybiera nowego przewodniczącego lub przewodniczącą sesji. Wybrana osoba przewodniczy sesjom bezstronnie, to znaczy nie występuje jako przedstawiciel swego kraju. Panuje ogólnie przyjęta zasada, by co roku fotel przewodniczącego Zgromadzenia Ogólnego obejmował przedstawiciel lub przedstawicielka kolejnego regionu geograficznego świata.

Przewodniczący Zgromadzenia Ogólnego prowadzi sesje plenarne, zajmując centralne miejsce na podium. Niejednokrotnie odgrywa ważną rolę polityczną i dąży do osiągnięcia porozumienia pomiędzy krajami w spornych kwestiach.

Zgromadzenie Ogólne może również spotkać się na sesji specjalnej lub nadzwyczajnej w celu omówienia spraw o szczególnym znaczeniu. Na przykład, Rada Bezpieczeństwa może zwrócić się do Zgromadzenia Ogólnego w razie zagrożenia pokoju lub aktu agresji, jeśli nie udało jej się uzyskać jednomyślności stałych członków Rady i podjąć decyzji. W takiej sytuacji w ciągu 24 godzin zostaje zwołana nadzwyczajna sesja Zgromadzenia Ogólnego, na której państwa członkowskie mogą zarekomendować użycie siły w celu utrzymania i przywrócenia międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.



Drukuj